DRUŽENJEM PROTIV KRIMINALNE OLIGARHIJE...
Kada politička vlast i političari koji je praktikuju nad nama unište pravnu državu i dozvole sebi i svojim tajkunima da zaborave i zloupotrebe ustavna i zakonska načela i norme i uspiju da privatizuju i uzurpiraju državni i sudski aparat, društvo zapada u TIRANIJU OLIGARHIJE.
Kada ta politička oligarhija ima jedini programski cilj da se nezakonito i neosnovano obogati i za sebe i „svoje“ namakne, otme i prisvoji milione javnog novca, hiljade kvadrata imovine, zemljišta, fabrika i zgrada u bivšoj društvenoj i sadašnjoj državnoj svojini, tada društvo i njeni građani trpe tiraniju KRIMINALNE oligarhije.
Kada ta politička kriminalna oligarhija, u cilju uspješnog i neprimjetnog ličnog bogaćenja instrumentalizuje izvršne i pravosudne organe, privatizuju i potkupe sve medije i opoziciju, a latergične poglede građana, intelektualaca, medija, kontrolnih i pravosudnih organa zamute lažnim patriotizmom, nacionalnom ostrašćenošću i zakrve ih mržnjom prema onim drugima, tada je čitavo društvo uključeno u njihov projekat tiranije kriminalne ETNO-oligarhije.
Tada se ustavni principi i norme koriste samo radi zaštite fotelja i proizvođenja međunacionalne mržnje, a ne za dobrobit građana. Tada zakoni koji treba da štite građane od moćnika, postaju pesticidi protiv boljeg života građana, jer ih piše kriminalizovana oligarhija za sebe i „svoje“. Tada procedure kojima se odlučuje o našim pravima i obavezama, o radu i kvalitetu naših života, o našem zdravlju i budućnosti, postaju procedure kojima oligarhija građanima otima prava i imovinu, uništava poslove, narušava zdravlje, briše prošlost i ugrožava budućnost.
Tada građani i oni koji trpe i oni koji hoće da se bune i da kritikuju nemaju kome da se obrate osim jedni drugima!?! Tada se građani i oni koji trpe trebaju zapitati hoćemo li po zakonu ili po pravici!?!
Tada se ne treba zapitati da li je građanska šetnja i druženje u gradu u skladu sa zakonom o okupljanju, već da li je u harmoniji sa Ustavom i Konvencijama o ljudskim i građanskim pravima?
Tada se ne treba zapitati ko je organizator druženja i šetnje, već kome smeta takva šetnja i druženje i ko štiti kriminalce i tajkune i ko je organizator represije nad građanima?
Druženja i šetnje građana ulicama i trgovima ovog grada, umjetnički i građanski performansi i intervencije u javnom prostoru, igranje društvenih i rekreativnih igara na javnim površinama NIKADA NISU BILE I NE MOGU BITI PROTIVNI ZAKONU o javnom okupljanju u slobodnom i demokratskom društvu u kojem svi mi želimo da živimo. NISU I NE MOGU BITI PROTIVNI ZAKONU jer nemaju organizatora i vodstvo, jer nisu nasilne i nikoga ne ugrožavaju (osim što smetaju kriminalnoj oligarhiji), jer nemaju organizacionu strukturu i nemaju određen partijsko-politički, komercijalni ili profitabilan cilj, jer nemaju određen program aktivnosti i zato jer se njima ne krši ni jedan zakon.
Ali zato, građanske šetnje i druženja banjalučana koja su isprovocirana uništavanjem javnih dobara u kriminalnim i zakulisnim radnjama političkih moćnika i njihovih isturenih igrača, imaju snažno uporište u Ustavu RS, u Ustavu BiH i u konvencijama o ljudskim i građanskim pravima i slobodama – i nijedan zakon koji usvoji ova oligarhija i njihovi režimski pravnici ne može ograničiti pravo građana i građanki da javno iznose svoja mišljenja, na bilo kom mjestu u bilo koje vrijeme. Ko ne vjeruje neka pročita, neka pita, neka kaže šta misli – bez straha, naglas, javno.
Kada nestane straha, padaju tirani, diktatori, autokrate i lažni autoriteti. Počelo je i neće se ovdje zaustaviti ...
Banja Luka, 7.6.2012. godine
Srđan Šušnica Šule
