Pisao sam ranije o potencijalnom hostelu u Bratuncu. I u tom kontekstu sam bio razočaran što porijeklom nisam od tamo te nemam rodbinskih veza koje su kod nas u BiH poznate kao jedna od rijetkih sudbonosnih kombinacija. I da nije mi bilo jasno kako niko iz tog sela uz Drinu ne uviđa prednost moje ideje sa obzirom da se cijeli Balkan prazni od ljudi te i taj MZ isto trpi.
Sa obzirom da sam nailazio na prepreke koje sam nikako nisam mogao riješiti jer recimo savjet MZ mi je dao punu podršku ali to mi nije znašilo ništa jer je propitivanjem put bio jasan ići na skupštinu opštine koja je podjeljena mežu strankama i da ja kao pojedinac nemam snage da pojedinačno lobiram te sam prošle godine odustao.
no, zakačen sa MS ove godine provodeći mnogo vremena za kompjuterom pomislio sam hajd da vidim kako i koji je put da iznesem to pitanje na SO pa možda me neko prepozna kao dobru ideju i inicijativu pa od ranije znam da put vodi preko opštinskoga sekretara i obratio sam joj se i onda počinje da se otpetljava taj čvor. Naime ta žena je iz tog sela i dole joj još žive roditelji. I odmah je stala uz mene i krenula vršiti pritisak na so. Predsjednik te mz je njen kum i skontam da se podrška mojoj ideji krenula jačati. te na kraju balade kontaktiram sa prošlogodišnjim partnerima iz Italije i oni mi kažu da je opcija i ove godine otvorena. Napravio sam put. kontaktirao moju poznanisu pravnika koju sam pitao jeli mogu na nju računati oko izrade ugovora nam za ''rukovanj'' tim objektom i koliko smo joj dužni te ona kaže ''kada pokrenete hostel samo jednu noć jer kako vidim to će biti raj''. inače ona je dugo godina radila u OSCE i doro će nam to odraditi.
Tako da...nisam rodom iz Bratunca i nemam nekoga rođaka na pozicijama u opštini ali se poklopilo da me MZ apsolutno podržava i da je sekretar porijeklom iz te MZ i da uviža da je hostel prilika za razvoj tog mjesta...
