Do koje mjere je naše društvo ogrezlo u korupciju pokazuje aktuelni primjer nepotizma i korupcije u najvišim strukturama akademske zajednice, i to na Pravnom fakultetu u Banjoj Luci, koji bi u normalnim okolnostima trebao da služi kao rasadnik akademskih i etičkih vrijednosti generacija mladih ljudi, koji će po okončanju studija postati sudije, tužioci ili profesori prava.
Na konkursu za profesora međunarodnog prava, na kojem se prijavilo više kandidata, komisija za izbor je predložila da se izabere kćerka profesora koji radi na istoj katedri, ali koja ne ispunjava opšte uslove konkursa.
Na ovaj slučaj kršenja zakona, reagovala je Prosvjetna inspekcija Republike Srpske, koja je utvrdila nezakonito postupanje i naložila komisiji za izbor da predloži kandidata za izbor u skladu sa uslovima konkursa.
Rješenje Prosvjetne inspekcije Republike Srpske br. 24.120/616-266-109-2/16 od 29.12.2016.g.
Komisija je odbila postupiti po nalogu inspekcije, čime je izložila Univerzitet u Banjoj Luci finansijskoj i sudskoj odgovornosti, što između ostalog potvrđuje i Odluka nastavno-naučnog vijeća Pravnog fakulteta od 23. februara 2017. godine (broj: 12/3.190-II-3/17, kopija odluke dostupna redakciji). Ono što u cijeloj ovoj priči naročito zabrinjava javnost je činjenica da komisiju čine akademik Vitomir Popović i sudija Ustavnog suda Republike Srpske Marko Rajčević.
Pokušaj nezakonitog zapošljavanja u javnom sektoru i odbijanje izvršenja republičkih organa za provođenje zakona predstavlja ponašanje koje bi mogli očekivati od višestrukih prestupnika i povratnika u vršenju krivičnih djela, a nikako od moralnih i stručnih vertikala koji imaju dužnost da štite same temelje ustavnog poretka Republike Srpske.
Naime, prema Statutu Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske, ova institucija je najviša naučna i umjetnička, radna i reprezentativna ustanova u Republici Srpskoj, koja svojim djelovanjem doprinosi ukupnom napretku Republike Srpske. Jednako tako, primarna uloga Ustavnog suda Republike Srpske je da obezbjeđuje zaštitu ustavnosti i zakonitosti, a sudije se biraju između osoba koje se odlikuju profesionalnom nepristrasnošću i visokim moralnim kvalitetima.
Predlaganje imenovanja kćerke profesora na istoj katedri mimo uslova konkursa odraz je sasvim suprotnih vrijednosti, tačnije predstavlja nepošten i pristrasan način djelovanja sa ciljem da se lični interesi pretpostave objektivnom rasuđivanju i stave ispred moralno prihvatljivog i profesionalnog obavljanja radnih obaveza.
Štaviše, ovakvo postupanje imenovanih predstavlja indiciju o postojanju koruptivnih radnji koje su članovi univerzitetske zajednice najstriktnije dužni da izbjegavaju, jer je prijava kćerke od kolege profesora morala biti odbačena kao nepotpuna, što su članovi komisije za izbor propustili da urade. Doprinos jednog akademika i sudije ustavnog suda ovom činu nepotizma, protekcije i neobjektivnosti kosi se sa osnovnom svrhom i univerzalnim vrijednostima akademske zajednice, a nesposobnost sankcionisanja ovakvih pojava odlika je samo neuređenih država.
Za razliku od Univerziteta u Banjoj Luci, na Univerzitetu u Novom Sadu je istim povodom pokrenut postupak protiv trećeg člana ove komisije još početkom januara 2017. godine, a prema informacijama nadležnih službi, Etički odbor će zasjedati ovim povodom početkom marta.
Organi Univerziteta u Banjoj Luci, ali i druge strukture državne vlasti koje imaju zadatak suzbijanja korupcije, su za sada ostali nijemi na ovaj pokušaj kršenja zakona i donošenja odluka koje štete javnom interesu od strane zaposlenih profesora na banjalučkom univerzitetu, a vinovnici ove afere ne samo da nisu sankcionisani nego i dalje imaju dodir sa studentima i nesmetano drže nastavu. Tačnije, predaju pravo.
