Francuska pjevačka ikona i najslavnija šansonjerka krhkog stasa i neobično snažnog glasa, Edith Piaf, pjevala je o siromaštvu i bijedi ulice, ali i o magiji ljubavi: “Ljubav je jedina logika koju poznajem, a voljeti jedini glagol koji znam mijenjati po svim vremenima”, govorila je ona.
Francuska pjevačica Edit Pjaf rođena je 19. decembra 1915, godine u Parizu, a umrla je 10 ili 11. oktobra 1963. godine.
Edit Pjaf bila je kći akrobate, a djetinjstvo je provela u bijedi putujući s cirkuskim družinama. Sa 15 godina počinje se baviti muzikom kao ulična pjevačica.
Godine 1935. otkrio ju je Luis Leple, vlasnik noćnog kluba u koji su dolazili pripadnici svih društvenih slojeva. Leple ju je neprestano poticao da pjeva, čak i onda kada je bila nervozna i neraspoložena. Inspirisan njenim izgledom i visinom od samo 147 centimetara, dao joj je nadimak vrabac – La Môme Piaf, koji će je pratiti cijelog života.
Na pariškim scenama pjeva od 1937. godine i postaje znamenito ime francuske šansone. Bila je jedna od najpopularnijih pjevačica pedesetih godina prošlog vijeka.
Gostovala je po Evropi, Sjedinjenim Američkim Državama i drugim zemljama širom svijeta, a često je anstupala sa grupom “Les Compagnons de la chanson”. Pojavila se i na filmu.
Glasa puna neodoljive topline pjevala je o tjeskobi siromaštva, skitnji, ali i o neugasivoj nadi, povjerenju i sveprisutnoj magiji ljubavi. Napisala je memoarska djela “Na balu šanse” i “Moj život”. Posljednji biografski film snimljen je 2007. godine pod naslovom “La Vie en Rose”.
Najpoznatije pjesme su joj „La Vie en rose“ (1946), „Hymne à l'amour“ (1949), „Milord“ (1959), „Non, je ne regrette rien“ (1960). Njena pesma Hymne à l'amour se takođe može naći kao obrada na albumu "Songs To No One" 1991-1992 koju su snimili Džef Bakli i Geri Lukas.
Edit Pjaf pobijedila je alkoholizam i narkomaniju, a njeni bliski prijatelji bili su Šarl Aznavur, Iv Montan, Moris Ševalije, Marlen Ditrih, Žan Kokto, Čarli Čaplin.
U njenoj biografiji je zapisano da su je “jednako voljeli nakinđureni snobovi i običan narod... Čak i da je pjevala ‘la, la, la’ vama bi zastao dah...”.
Datum njene smrti je još uvek pod znakom pitanja jer se pominju 10. i 11. oktobar. Umrla je od raka 1963. godine na francuskoj rivijeri. Tijelo joj je sutradan vraćeno u Pariz, gde je i sahranjena.
FRANCUSKA SE ODUŽUJE EDIT PJAF
U Francuskoj je juče počelo obilježavanje 50 godina od smrti jedne od najčuvenijih šansonjerki Edit Pjaf. U čast legende francuske šansone albume objavljuju pjevačice Mirej Matje i Patrisija Kas, a u novembru 2013. će na sceni Bobino biti postavljen mjuzikl "Les Amants d'un jour", po šansoni Edit Pjaf.
U Parizu bi krajem godine ponovo na repertoaru trebalo da se nađe mjuzikl "Pjaf, život u ružičasto-crnom" Žaka Pasisa, u postavci glumca Alen Delona, bliskog prijatelja slavne pjevačice.
Patrisija Kas će početi svjetsku turneju posvećenu Edit Pjaf, a nastupi su planirani u 150 gradova, uključujući i gostovanje u Južnoj Koreji.
Muzička izdavačka kuća EMI izdaće boks-set - 13 diskova sa više od 200 šansona i dva koncertna snimka iz londonskog Karnegi hola pjevačice.
Vezan tekst:
