Frederik Doazan, pariski reditelj i umjetnik u eksperimentalnim animacijama ispituje parametre ženske ljepote kroz kratak film Supervenus.
Uzimajući kao polaznu tačku vitidž ilustaciju žene sa uobičajenom anatomijom ženskog tela, on kreće na put prema savremenenom idealu: skalpel, liposukcija, šminka i uklanjanje svih "nepotrebnih" dijelova tela.
Francuski mediji su opisali ovaj kratki film kao "inteligentan način da se osude načini na koje se diktira moderna ženska ljepota, sa kojima se danas žene redovno suočavaju u medijima."
Od svoje premijere, ovaj kratki film prepoznat je na nekoliko prestižnih festivala u Evropi i Kanadi.
