Foto: Jim Trodel / Flickr.com
Fizičari su izračunali da su udari gama zračenja izazvani velikim eksplozijama u svemiru, možda spriječili razvoj života u 90 odsto galaksija.
Intenzivno zračenje je smrtonosno čak i po najizdržljivije poznate oblike života, a mogu ukloniti čak i važne gasove iz atmosfere.
Istraživanje bi moglo da objasni zašto se još nismo susreli sa složenijim oblicima života na drugim mjestima u našoj galaksiji i zašto je potraga za vanzemaljcima teža nego što neki ljudi misle.
Naučnici koji su radili na ovoj studiji otkrili su i da je Zemlja vjerovatno bila na udaru gama zračenja, dovoljno moćnog da izazove masovna istrijebljenja živih bića.
Oni su izračunali da postoji 50 odsto šanse da je takav jedan udar dospio do Zemlje iz neke susjedne galaksije u periodu od prije 500 miliona godina.
Prema posljednjim mjerenjima, najveći dio Mliječnog puta nije pogodan za život, upravo zbog gama zračenja.
Profesor Tsvi Piran, fizičar Jevrejskog univerziteta u Jerusalimu, koji je predvodio istraživanje sa kolegama sa Univerziteta u Barseloni, kaže da tek na obodima Mliječnog puta (oko 32.600 svjetlosnih godina od središta galaksije) postoje neke šanse za postojanje života kakav poznajemo.
„Kada imamo u vidu svemir kao cjelinu, najbezbjednije okruženje, slično onom koje imamo na Zemlji, imamo tek na obodima velikih galaksija, a život može da postoji u tek deset procenata istih“, kaže on.
Izlivi gama zračenja događaju se otprilike jednom dnevno iz potpuno nasumičnih pravaca i detektuju ih teleskopi. Mogu da traju od nekoliko sekundi, do nekoliko minuta.
Njihovo porijeklo bilo je misterija do prije jedne decenije, kada je postalo jasno da su povezani sa eksplozijama supernova.
Ukoliko bi se takvi udari dogodili u blizini Zemlje u trajanju od svega nekoliko sekundi, radijacija bi bila tako snažna, da bi „skinula“ tanki sloj ozona, koji štiti našu planetu od ultraljubičastog zračenja Sunca.
Takođe, bio bi pokrenut niz hemijskih reakcija, koje bi izazvale spajanje kiseonika i azota u otrovni azotsuboksid.
Istraživanje je objavljeno u stručnom časopisu Physical Review Letters.
