Osim toga, kad je riječ o hrani “za utjehu” ugljeni hidrati su neprevaziđeni i to s razlogom. Skrobasta hrana vam odagna glad, da energiju i preko potrebnu dozu serotonina. Međutim, posljednjih godina s popularizacijom najpre Atkinsove, a zatim paleo dijete, pali su u nemilost svih koji prate nova naučna otkrića.
Da li treba da se oprostimo od hljeba i tjestenina? “Ne”, smatra nutricionista Libi Limon.
“Neki ljudi mogu da jedu žitarice bez ikakvih problema. Sve zavisi od vaše individualne sposobnosti da ih varite”, kaže ona.
Žitarice možda imaju lošu reputaciju, ali su zapravo vrlo korisne. Bogate su vitaminima B grupe, gvožđem i kalijumom. Ipak, nisu sve žitarice iste. Moderne sorte obično su genetski modifikovane, a hljeb koji kupujete najvjerovatnije pun aditiva i šećera.
Međutim, drevne žitarice poput spelte, orijentalne pšenice, tefa i amaranta su provjereno korisne, a i lakše se vare od pomenutih sorti. Heljda, kinoa i proso zapravo su sjemenke bogate proteinima i vlaknima.
Ali da li nas ugljeni hidrati goje? Zapravo, integralne žitarice mogu da vam pomognu da održavate težinu tako što regulišu nivo šećera u krvi i čine vas duže sitim. Naravno, kao i u svemu ostalom, umjerenost je ključ.
“Ugljeni hidrati ne treba da čine više od 60 odsto vašeg dnevnog unosa”, kaže Limon. “Povrće i voće su takođe ugljeni hidrati, pa zato treba biti umjeren. Za prosječnu osobu koja nema intenzivne treninge, preporučujem jednu do dvije porcije integralnih žitarica dnevno”, kaže Limon. Inače, jedna porcija u slučaju skuvanih zrna odgovara veličini stisnute pesnice (isto važi i za nekuvanu tjesteninu), a u slučaju peciva, jednoj kriški hljeba, odnosno polovini kifle ili zemičke.
