Foto: UN FAO
U nedavnom izvještaju, Svjetskog ekonomskog foruma navodi se da bi smanjenje otpada od hrane do 20 miliona tona, kao jedna od 12 mjera koje bi do 2030. godine mogle pomoći da se transformiše globalni sistem ishrane.
Sada Južna Koreja preuzima vođstvo, reciklirajući 95% svog otpada od hrane.
Ali nije uvijek bilo tako u ovoj zemlji. Raznovrsni prilozi koji se serviraju prilikom tradicionalnog južnokorejskog obroka – a koji se nazivaju banchan – često se ne pojedu do kraja, što doprinosi tome da je Južna Koreja među najvećim generatorima otpada na svijetu. Prosječan stanovnik Južne Koreje godišnje proizvede više od 130 kg otpada od hrane, dok je u Evropi i Sjevernoj Americi prosjek 95kg do 115 kg po glavi stanovnika godišnje, kako navodi UN Food and Agricultural Organization.
Ali vlada Južne Koreje preduzela je radikalne mjere kako bi osigurali da se ove ogromne količine otpada od hrane recikliraju.
U 2005. godini zabranjeno je odlaganje hrane na deponije, a 2013. godine vlada je uvela obavezno recikliranje hrane i upotrebu posebnih biorazgradivih kesa. Prosječna četvoročlana porodica plaća 6$ mjesečno za kese, a ta cijena podstiče kompostiranje kod kuće.
Prihodi od kesa koriste se za pokrivanje 60% troškova sistema zbrinjavanja otpada, koji je povećao količinu hrane koja se reciklira sa 2% iz 1995. godine na današnjih 95% . Vlada je odobrila da se reciklirana hrana koristi kao đubrivo, premda se dio koristi i kao hrana za životinje.
Pametne kante za smeće
Tehnologija je odigrala vodeću ulogu u uspjehu ovog sistema. U glavnom gradu Seulu nalazi se 6,000 automatskih kanti za smeće koje imaju ugrađenu vagu i radio frekvencijsku identifikaciju, a koje važu hranu koja se u njih odlaže i vrši naplatu putem ID kartice građana. Ove mašine su smanjile otpad od hrane u gradu za 47,000 tona u 6 godina, tvrde gradske vlasti.
Građani se podstiču da smanje težinu otpada tako što će ga prvo iscijediti. Time se smanjuje nadoknada koju moraju platiti, jer 80 otpada čini voda - ali će time istovremeno uštedjeti za grad $8.4 miliona troškova za odvoz otpada.
Otpad koji se prikuplja koristeći biorazgradive kese se cijedi u postrojenjima za preradu otpada kako bi se tekućina iskoristila za proizvodnju biogasa i biogoriva. Suvi otpad se pretvara u đubrivo, koje se koristi za urbane farme.
Urbane farme
Broj urbanih farmi ili gradskih bašti u Seulu povećan je za šest puta u proteklih sedam godina. Sada se prostiru na ukupno 170 hektara – otprilike veličine 240 fudbalskih terena. Većina ih je uglavljena između stambenih zgrada ili na krovovima škola ili javnih zgrada. Jedna od sedam nalazi se u podrumu stambene zgrade i koristi se za uzgoj gljiva.
Gradske vlasti obezbjeđuju 80% do 100% početnih troškova. Pored toga što na taj način obezbjeđuju hranu. Korisnici ovog sistema kažu da urbane farme zbližavaju ljude u zajednici u oblastima gdje su stanovnici često izolovani jedni od drugih. Gradske vlasti planiraju da instaliraju kompostere za otpad od hrane kako bi podržali uzgoj na ovim farmama.
Transkript: Zakonska obaveza je sve ostatke staviti u biorazgradivu kesu. Da bi izbjegli bacanje hrane i podstakli ljude da recikliraju sve što mogu, Južna Koreja se godinam bori protiv bacanja hrane. 2005. Godine zabranili su odvoz hrane na deponije, a 2013. godine prestali su ispuštati vodu koja se iscijedi iz otpada od hrane u okkean. Moderne stambene zgrade sada imaju kante za otpad od hrane sa ugrađenom vagom, tako da vam se otpad od hrane naplaćuje prema težini. 80% otpada od hrane je voda, ako prvo iscijedite vodu uštedjećete novac. Sva hrana koja se sakupi koristi se za proizvodnju đubriva ili hrane za životinje. Višak tečnosti koristi se za proizvodnju biogasa ili biogoriva. Sve ove promjene pokazale su se uspješnim, U Južnoj Koreji sada se reciklira 95% bačene hrane, u poređenju sa manje od 2% u 1995. godini. Biorazgradive kese koštaju domaćinstvo 6$ mjesečno i koriste se kao taksa, od koje se finansira oko 60% troškova za zbrinjavanje otpada u Seulu. Da bi izbjegli javne korpe za otpatke, mnogi ljudi sami prave svoj kompost, tako da ništa ne bacaju. Još uvijek bacaju oko 25% više smeća po glavi stanovnika od Evropljana i Amerikanaca. Njihova nacionalna kuhinja je takva da se servira više jela u male tanjire, prilikom čega ostane dosta nepojedene hrane, pa aktivisti traže da se ova tradicija promijeni i da se služi manje priloga.
Izvor: World Economic Forum
