Književnica Slađana Nina Perković rođena je 1981. godine u Banjaluci. Diplomirala je novinarstvo na Univerzitetu u Banjaluci i političku komunikaciju na Sorboni. Autorica je zbirke priča “Kuhanje” i romana “U jarku”. Živi, radi i piše na relaciji Banja Luka – Pariz.
Prvi roman „U jarku“ izdaje nakon regionalnog uspjeha zbirke priča „Kuhanje“.
"'U jarku' je roman za koji sam ideju dobila nakon jednog nevjerovatnog ljeta provedenog na odmoru u BiH. Sve što se desilo bilo je toliko suludo da sam sve to jednostavno morala pretočiti u priču. Radnja romana se dešava tokom jednog dana i noći, tokom kojih glavna junakinja prođe kroz niz nevjerovatnih događaja. Moj izdavač je na neke dijelove romana čak imao primjedbu u smislu da su pretjerani, ali što je najsmješnije, upravo ti dijelovi uopšte nisu bili fikcija. Mi zaista živimo u jednom pravom paralelnom univezumu i često toga uopšte nismo ni svjesni", rekla je ranije u intervjuu za BUKU Slađana Perković.
O romanu
Kada junakinji ovog romana, kojoj je istovremeno pripala i uloga naratora, u sobu utrči majka i prekine je u gledanju njene omiljene kriminalističke serije, pred čitaocima počinje da se otkriva gotovo suludi i haotični svijet priče, sačinjen od događaja poput sahrane strine Stane, koja se udavila komadićem piletine te time poljuljala planove oko prodaje porodične kuće i zemljišta, svijet ispunjen neobičnim posjetama policijskim stanicama i ambulantama, junacima koji neuspješno pokušavaju da izvrše samoubistvo, onima koji sebi godinama unaprijed podižu spomenike ili doživljavaju lični preporod nakon odluke da se upuste u svijet šverca.
Slađana Nina Perković sa svakom novom stranom sve slikovitije gradi romaneskni svijet koji jeste sazdan na prikazivanju svakodnevice, samo što je ta svakodnevica, izrazito britkim jezikom i uz nezanemarljivu dozu crnog humora, izmještena gotovo do samih granica apsurda i groteske. Jedna sahrana i prodaja porodične kuće i zemlje, ti događaji koje gotovo automatski percipiramo kao tragične ili potresne, u ovom romanu preobraženi su u ono smjehovno koje nam služi ne da bismo tragičnost i stvarnost ignorisali, već da bismo lakše pojmili cjelovitu sliku svijeta čiji smo i sami dio.
