Ranko Šipka bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Ranko Šipka je rođen je 1. oktobra 1917. u selu Veliko Očijevo, kod Drvara. Potječe iz seljačke porodice sa devetero djece. Otac mu je umro kada mu je bilo šest godina, pa se tada seli kod najstarijijeg brata Nikole u Banjaluku.
Nakon svršetka Osnovne škole i Trgovačke akademije u Banjoj Luci, studirao je na Visokoj ekonomsko-komercijalnoj školi u Zagrebu. Godine 1937. postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Aktivno se uključio u rad Kluba akademaca Banjaluke i Kulturno-umetničkog društvua „Pelagić“. Tokom studiranja, bio je aktivan i u studentskom revolucionarnom pokretu i održavao vezu sa pokretom u Banjaluci. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) je postao 1939. godine.
Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, vratio se u Banjaluku i bio jedan od glavnih organizatora prikupljanja oružja, a potom i rukovoditelj prvih diverzantskih akcija u okupiranoj Banjaluci. Na početku ustanka na Kozari, Ranko Šipka je skupa sa Mladenom Stojanovićem i Josipom Mažarom Šošom, bio jedan od organizatora otpora.
Za vrijeme Bitke na Mrakovici, 5. decembra 1941. godine, poveo je na juriš dio Kozarskog partizanskog odreda, koja je svladala i posljednji neprijateljski otpor. Za ovaj podvig ga je pohvalio i Mladen Stojanović, vođa ustanka na Kozari.
Kada je koncem marta 1942., od Drugog krajiškog partizanskog odreda formiran Udarni partizanski bataljon, Šipka je najprije postao komandir čete, potom zamjenik komandanta, a na koncu i komandant. Zadatak ovog bataljona je bio razbijanje četničkog pokreta u srednjoj Bosni.
Septembra 1942. godine, na Manjači, učestvovao je u razbijanju njemačko-domobranske grupe od oko 4.000 vojnika. Prilikom Borbe za Jajce 1942., njegov bataljon je svladao posljednji otpor neprijatelja.
Ponovo se istakao i tokom borbi za Bihać, novembra 1942., kada je sa svojim bataljonom neprimijećen pokušao ući u grad. U tom pokušaju njegov bataljon je napao na most preko Une, što je u uveliko doprinijelo pobjedu u toj bitki. Za taj je podvig Šipka pohvaljen od strane Vrhovnog komandanta Josipa Broza Tita.
Tokom žestokih borbi na Grmeču, januara 1943. godine postavljen je za komandanta Pete krajiške kozarske udarne brigade. Pod njegovom komandom, u drugoj polovini 1943. brigada je učestvovala u mogim borbama u srednjoj Bosni i u Prvoj i Drugoj banjalučkoj operaciji. U proljeće 1944. postavljen je za zamjenika komandanta XI krajiške divizije, a zatim i zamjenika komandanta Četvrte krajiške divizije.
Ranko Šipka je poginuo je na današnji dan 1944. godine, u automobilskoj nesreći na putu između Travnika i Zenice. Tada je imao je čin potpukovnika NOVJ. Sahranjen je u spomen-kompleksu na Šehitlucima, kod Banjaluke.
Odlukom Predsjedništva AVNOJ-a, 25. septembra 1944, još za života, odlikovan je Ordenom partizanske zvijezde prvog reda, a odlukom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 26. jula 1949. godine, posthumno je proglašen za narodnog heroja.
Po njegovom imenu nazivane su ulice i škole u Bosni i Hercegovini, a jedna takva je i u Biloj kraj Viteza. Osnovna škola je nakon Drugog svjetskog rata nosila ime „Ranko Šipka“, da bi je 1992. godine nove vlasti „prekrstile“ u Osnovu školu Bila.
Izvor SB
