Rodno zasnovano nasilje opstaje u BiH zbog duboko ukorijenjenih patrijarhalnih stavova i tradicionalnih društvenih okvira. Iako postoje institucije i kaznene odredbe muškarci u našem društvu još uvijek često tuku žene, fizički i psihički ih zlostavljaju, a djeca su svjedoci ili takođe žrtve takvih nasilnika. Iako postoji nekoliko sigurnih kuća, kojih svakako nema dovoljno, žene nakon boravka u sigurnim kućama nemaju trajno rješenje smještaja. One ili se vraćaju zlostavljaču, mole rodbinu da ih prime ili završavaju na ulici. Zbog toga je važno riješiti problem trajnog smještaja za žene koje su žrtve proodičnog nasilja.
Upravo na tu temu, okrugli sto „Problem trajnog zbrinjavanja žena žrtava nasilja“ okupio je danas u Banjaluci predstavnike resornih ministarstava i institucija Republike Srpske, sigurnih kuća, Centra za socijalni rad, studente socijalnog rada, te predstavnike lokalnih i međunarodnih organizacija civilnog društva u organizaciji Unije studenata socijalnog rada, uz podršku Misije OEBS-a u Bosni i Hercegovini.
Studenti socijalnog rada su istakli da bi Vlada RS i nadležne institucije trebale finansirati socijalne stanove koji bi se od strane onih kojima su ti stanovi potrebni plaćali na primjer 50 KM. Istaknuto je da je važno ženama koje su žrtve porodičnog nasilja naći zaposlenje, jer samo tako mogu izaći iz kruga pakla u kojem žive.
Maja Savković, predstavnica Unije studenata socijalnog rada u Banjaluci, rekla je da se nasilje nad ženama treba prijaviti i da treba pružiti podršku ženama koje su žrtve nasilja, kao i njihovoj djeci.
“Žene i djeca kad prožive zlostavljanje u kući, nakon boravka u sigurnoj kući, nemaju gdje da odu. Oni moraju potražiti smještaj ili kod svoje rodbine ili završavaju na ulici. Nakon ovog okruglog stola, donijećemo određene zaključke koje ćemo proslijediti nadležnim institucijama da bi žene uspjele da ostvare svoje mogućnosti socijalnog stanovanja u stanovima koji će biti organizovani od strane nadležnih”, rekla je Maja.
Mirjana Lukač, direktorica Gender centra Republike Srpske, rekla je da je pandemija donijela porast nasilja u porodici, ali to nam statistike nisu pokazale, jer žene nisu prijavljivale to nasilje zbog straha.
“Mnogo je žena koje su bile žrtve nasilja, a sa njima i njihova djeca koja su prisustvovala svim tim događajima koji su se dešavali. Žene koje su žrtve nasilje uglavnom su ekonomski zavisne od nasilnika, jer žene koje su ekonomski nezavisne znaju da postoji institucija razvoda i da mogu da odu od nasilnika. Najvažnije je da se tim ženama nađe posao, da bi one bile ekonomski nezavisne da bi mogle da se brinu o svojoj djeci. Pored posla, treba im naći i smještaj”, rekla je Mirjana Lukač i istakla da je važno naći sistemsko rješenje.
Mladen Stojčić, pravni savjetnik terenske kancelarije OSCE-a u Banjaluci, rekao je da Misija OSCE-a već duži niz godina sarađuje sa Unijom studenata socijalnog rada, a kao rezultat te saradnje je i organizacija današnjeg događaja na kojim se govori o trajnim rješenjima smještaja za žrtve porodičnog nasilja.
PRIJAVA NASILJA
Građani/ke Bosne i Hercegovine moraju znati da je nasilje u porodici krivično djelo, te da u slučaju izloženosti tom obliku nasilja, svoje pravo na zaštitu treba da potraže na sljedeće načine:
- Prijavom nasilja policiji na broj 122
- Pozivom na besplatane SOS telefone 1265 (za FBiH) i 1264 (za RS)
- Obraćanjem Centru za socijalni rad u vašoj opštini, od čijih službenika/ica možete zatražiti smještaj za vas i vašu djecu u jednoj od sigurnih kuća gdje vam se može pružiti neophodna medicinska, socijalno-pravna, psihološka i druga pomoć, a gdje možete ostati do 3 mjeseca
- Traženjem pomoći od nevladinih organizacija koje se bave zaštitom ljudskih prava.
Podsjetimo da je od 1. maja prošle godine na snazi novi Zakon o zaštiti od nasilja u porodici u Republici Srpskoj kojim je nasilje u porodici kvalifikovano kao krivično djelo.
